Leśne jezioro.

[Furia]

To jezioro znajduje się na maleńkiej polanie, wokół porośnięty lasem.

[Furia]

Wjechaliśmy nad jezioro. Stanęłam posłusznie czekając na Ness. Po chwili zobaczyłam jak razem z Carino płynnie wbiegają nad jeziorko. Ness nakazała ogierkowi się zatrzymać.

[Carino]

Zatrzymałem się posłusznie. Cały byłem spięty i zdenerwowany.

[Furia]

Przyglądałam się poczynaniom Vanessy. Moja właścicielka nakazała mi się położyć. Kiedy wykonałam rozkaz, zdjęła ze mnie Kat i ułożyła ją w pobliżu jeziorka. Wzięła w ręce trochę wody i obmyła nią czoło dziewczyny. Rana nie była zbyt duża, ale jednak mogła spowodować zanik pamięci lub stracenie przytomności. Ness podeszła do Carino i zdjęła mu siodło.
- Dużo już się nanosiłeś tego ciężaru. - wyjaśniła i ułożyła siodło pod drzewem, tuż obok Kat. - Bądźcie gdzieś w pobliżu. - powiedziała i usiadła obok nieprzytomnej dziewczyny, co jakiś czas sprawdzając czy nie ma gorączki i jak z tętnem. Zarżałam cicho do Carino. Moje oczy wyrażały ulgę, ale i jednocześnie przerażenie.

[Carino]

Podszedłem do nieprzytomnej Kat i połorzyłem się koła niej. Chciałem być przy niej.

[Furia]

Ness popatrzyła na Carino ze współczuciem i podziwem. Naprawdę kochał swoją panią. Moja właścicielka tymczasem zerwała sobie kawałek nowej koszuli i zmoczyła ją w wodzie. Najpierw wycisnęła ją na twarz Kat, a następnie znów zmoczyła i ułożyła na jej czole. Pokłusowałam do Carino i zarżałam współczująco. Ułożyłam się blisko niego i Ness. Mój łeb poległ na kolanach mojej pani. Kiedy ja powoli oddychałam, ta gładziła mnie po pysku. Ja zaś obserwowałam Carino i Kat półprzytomnie.

[Carino]

Połorzyłem łeb koło ramienia Kat. I wtedy wróciły wszystkie wspomnienia poprzedniego właściciela.

[Furia]

- Hej, śliczny. Nie frasuj się. - pocieszyła Ness, Carino. - Nic jej nie będzie...
A ja zarżałam na potwierdzenie tych słów.

[Carino]

Zarżałem cicho ale nie ruszyłem sie z miejsca.

[Furia]

Ness zaczęła coś nucić, ale nie przestała gładzić mnie po pysku. Przymrużyłam oczy i parsknęłam łagodnie.

[Carino]

Kiedy tak leżałem przypominały mi się wszystkie wspomnienia i cięzkie chwili z Kat i innymi właścicielami. Tylko jednego wspomnienia nie dopuszczałem do głowy, wspominania w którym brał udział pit. Jemu zawdzięczałem blizny na tylnich nogach.

[Furia]

Ness nie przestawała mnie gładzić. Po chwili jednak podniosła się z ziemi i powiedziała:
- No! Koniec tego dobrego! Wynocha! - krzyknęła rozbawiona. Nie chciała być nie miła, ale nie mogła patrzeć jak się zamartwiamy. - Rozerwiecie się, czy wracamy na padok? - zapytała, klepiąc Carino.

[Carino]

Wstałam i ruszyłem galopem w las. Byłem jakieś sto metrów od polany zatrzymałem się i rozejrzałem.

[Furia]

Ruszyłam za Carino. Kiedy on się zatrzymał i ja się zatrzymałam. Spojrzałam w obserwowane przez niego miejsce, rżąc cicho.

[Carino]

Również zarżałam i pokazałem jej moje blizny na nogach, chciałem żeby wiedziała co przeszedłem.