Las iglasty.

[Carino]

(Katarina)
Nadal uspokajałam Furię. Teraz gładziłam ją po łbie.

[Furia]

[Vanessa]
Kiedy tak gładziłam Carino obok mnie pojawił się policjant.
- Nic pani nie jest? - zapytał.
- Nie, ale Carino... - zaczęłam.
- Wiem, jest tu z nami weterynarz. A nawet dwóch i ich asystenci. - powiedział mężczyzna.
Lekarze bez słowa wyciągnęli ogiera na polanę i zaczęli go oglądać. Opatrzyli rany i podali środki przeciwbólowe. Po chwili policjanci odnaleźli Furię, więc jeden z weterynarz odszedł, aby jej pomóc. Ja zaś zostałam przy Carino, głaszcząc go po łbie i szyi.

[Carino]

(Katarina)
Kiedy siedziałam i uspokajałam Furie za mną pojawił się policjant. Za nim pojawiło się dwóch męrzczyzn którzy podeszli do Furi i zaczeli opatrzac jej rany, podawać środki przeciw bólowe. Następnie przenieśli ja na polane i połorzyli obok Carina. P{olicjanci zabrali wszystkich kłusowników i zapakowali ich do radiowozów. Wtedy policjant podszedł do mnie i powiedział:
-Obie dobrze się spisałyście. Byłyście odważne i wiedziałyście co robić. Gratuluje-powiedział i odszedł.
podeszłam do Furii. Leżała spokojnie na ziemi. Zaczęłam gładzić ją po szyi.

[Banito]

Wbiegliśmy spokojnie. Szczęśliwy zrobiłem kółko wokół drzew i zatrzymałem się przed niewielkim rudym zwierzęciem. Był to lis. Widać było, że był wystraszony. Powoli się wycofywałem aby nie spłoszyć lisa. Po chwili zwierze uciekło do nory. Zawróciliśmy w stronę innych drzewek. Kłusem przebiegaliśmy przez las.

[Furia]

Zamrugałam nieprzytomnie i lekko uchyliłam oczy. Zarżałam słabo, na widok Carino i przesunęłam się bliżej niego. Noga wciąż bolała, lecz już mniej. Kat wciąż mnie uspokajała, ale ja nadal nie czułam się najlepiej. Mimo to cieszyłam się, że był obok mnie Carino.

[Carino]

(Katarina)
Niepokoiłam się gdyż Carino był ciągle nieprzytomny. To że Furia odzyskała przytomność poprawiła mnie na duchu. Nadal gładziłam ją po łbie. Zerwałam trochę trawy i podsunęłełam Furi oby zjadła.

[Banito]

Galopowaliśmy po lesie. Z daleka Ania ujrzała Carina i Furie, oraz Kat. Za chwilę pojawiliśmy się przy nich.
-Kat! Co się stało?!-Krzyczała przerażona Anita.
-Furia? Co się stało?-Zapytałem.

[Carino]

(Katarina)
-Spotkaliśmy kłusowników-powiedziałam gładząc po łbie Furie. Nadal trzymałam trawe w ręce z nadzieją że ją zje. Długo nie jadł wię na pewno jest głodna.

[Banito]

-O boże. Co z Carino?-Zapytała zsiadając mi z grzbietu i klękając przy koniach. Położyłem się obok.

[Furia]

Strąciłam trawę z ręki Kat i podciągnęłam się bliżej Carino. Położyłam łeb tuż obok jego łba i zarżałam niespokojnie. Bałam się, tak bardzo się bałam...

[Carino]

(Katarina)
Uśmiechnęłam się blado. Wiedziałam że łączy ich coś więcej. Bałam się o Carino, podeszłam do niego i zaczęłam gładzić go po szyi.

[Furia]

Ness ustąpiła miejsca Kat i podeszła do mnie. Niespokojnie gładząc moją szyję, szeptała wciąż:
- Nic wam nie będzie. Tak, Carino zaraz się obudzi i wszystko wróci do normy.
Zarżałam smutno, aby pocieszyć moją panią, ale to nic nie dało. Pierwszy raz widziałam ją w takim stanie. Ręka, którą mnie gładziła, drżała nieznacznie. Po kilku minutach po jej policzkach pociekło kilka samotnych łez i zniknęło w trawie. Jej twarz wykrzywił grymas bólu.

[Carino]

Kat podeszła do Ness i przytulił ja. Ja w tym czasie lekko otworzyłem oczy. Wiozłem głęboki wdech i cicho parsknąłem.

[Furia]

Zarżałam głośno i wyraźnie - tak wielka była moja radość z powodu przebudzenia się Carino. Ness natychmiast uśmiechnęła się szeroko. "Furia zachowuje się tak, jakby nie tylko lubiła tego ogierka, ale chciała już zawsze z nim być... Jakby chciała od niego zależeć...! - myślała gorączkowo. Ja tymczasem trąciłam nosem Carino i parsknęłam cicho, z trudem podnosząc łeb.

[Carino]

Ciężko podniosłem łeb i cicho zarżałem. Kat spojżała na mnie i od razu przytuliła mnie. Na jej policzkach pojawiła się kilka łez. Płakała za szczęście.