Wild Heart

Jest przytulnie urządzone...

(Kat)
Weszłam do mojego pokoju i w ciuchach położyłam sie spać, byłam tak zmeczona że od razu zasnęłam.

(Kat)
Kiedy się obudziłam byłam w ubraniach, wzięłam czyste bryczesy u bluzke i poszłam do łazienki. Wzięłam prysznic i załorzyłam czyste ubrania. Po czym wybiegłam.

(Kat)
Weszłam. Wzięłam prysznic i pżebrałam się w piżamę. Nie mogłam zasnąć więc poszłam do kuchni, wypiłam szklankę mleko i położyłam się do łózka. Od razu zasnęłam.

[Vanessa]
Wbiegłam przed dom Katariny. Zapukałam. Nic. Dłuższy czas dobijałam się do drzwi, ale nikt nie otwierał. Weszłam więc do środka. Usłyszałam szloch i płacz. Poszłam za tym żałosnym odgłosem. Kiedy zobaczyłam zapłakaną Kat, z mojej twarzy zniknął uśmiech. Usiadłam obok niej i pogładziłam ją po ramieniu.
- Kat? Co cię stało? - zapytałam czule.

(Kat)
Otarłam łzy i zobaczyłam Ness, Przytuliłam się do niej i powiedziałam Przez łzy:
-Chcą sprzedać Carino, a mnie odesłać do szkoły artystycznej w Niemczech.

[Vanessa]
Od razu przed oczami stanął mi dzień, kiedy to moją Furię chciano sprzedać. Było to tak podobne uczucie, że na chwilę zaniemówiłam.
- Nie martw się, damy radę... - powiedziałam pocieszająco. - Pomogę ci. My ci pomożemy. - poprawiłam się. - Wierzysz mi? - powiedziałam, tuląc Kat.

Pociągnęłam nosem i ponownie otarłam łzy. Wtedy powróciła mi suma pieniędzy która potrzebowała moja mama.
-Jak? To mnóstwo kasy...-powiedziałam smutnie.

- Słuchaj, wymyślimy coś. Znajdziemy pieniądze, zaufaj mi. - powiedziałam z przekonaniem. - A teraz przygotuj się, bo idziemy do koni!

-Ale skąd weźmiemy 800 000 tysięcy?-powiedziałam siadając na łurzku. w tym samym czasie podnosiłam z niego czyste bryczesy i bluzkę które wczoraj sobie uszykowałam.

- Czy potrzeba ci aż tyle pieniędzy ? - zapytałam zaniepokojona.

-Muj tata kilka lat temu wpadł w kłopoty finansowe, ukrył to przed nami i tak z 150 000 tysięcy zrobiło się 800 000-powiedziałam.

- Ile masz czasu na zdobycie pieniędzy? - zapytałam. - Musimy przekonać twoich rodziców, że dasz radę zarobić tą kasę.

-Niewiele, do przyszłej soboty-powiedziałam zmartwiona, nie chciałam stracić Carino.

- W życiu nie zarobisz 800 000 tysięcy w niecały tydzień! Musimy przekonać twoich rodziców, żeby dali nam więcej czasu. A ty ubieraj się i wychodzimy! - rozkazałam, wstając.

Wstałam, wzięłam ciuchy i poszłam przebrać się do łazienki.

Cierpliwie czekałam na Kat. Wciąż obmyślałam plan na zdobycie pieniędzy, kiedy zadzwonił telefon. Odruchowo podniosłam słuchawkę.
- Halo? - zapytałam niepewnie.
- Kat? - spytał zdziwiony głos kobiety.
- Nie, jej przyjaciółka. Kat nie może w tej chwili podejść do telefonu. Czy coś jej przekazać? - powiedziałam uprzejmie.
- Hm... - zamyśliła się kobieta.
- Proszę dać nam szansę. - poprosiłam.
- Hm? - zapytała zdezorientowana.
- Zdobędziemy pieniądze. - zapewniłam
- Nie sądzę. - odparła cierpko.
- Proszę. - powiedziałam błagalnym tonem.
- Macie góra miesiąc. I ani słowa więcej. - rozłączyła się.
- Jest! - krzyknęłam, czekając na Kat. Zaśmiałam się radośnie. - Muszę wziąć Furię na przejażdżkę! Zaczekam na ciebie na padoku, pa! - powiedziałam i wyszłam.

(Kat)
-Pa krzyknęłam z łazienki. Kiedy wyszłam wypiłam szklankę soku i wyszłam w stronę padoku.

(Kat)
Kiedy otwierałam drzwi. Przed dom podjechał samochód z luksusową przyczepą dla koni. Dobiegały z nich dzikie rżenie i tupot kopyt. Kiedy samochód się zatrzymał wysiadł z niego 20-letni chłopka. Przyjrzała mi się i powiedział:
-Panna Katarina?-Stukot kopyt nabrał na sile.
-Tak, a pan to kto?-spytałam ciekawie.
-Jestem James Lidson, dzwoniłem do pani wczoraj w sprawie konie-powiedział uśmiechając się uwodzicielsko.
-A to pan... -powiedziałam odwzajemniając uśmiech. Nie wiem czemu ale dziwnie się przy nim czułam.
-To może obejzymy konia?-zaproponowała.
-Ale może nie tu, znam dobre miejsce gdzie możemy od razu zacząć.-zaproponowałam
-Dobrze, wsiadaj, pokażesz gdzie i pojedziemy tam.
-Ok-Po tych słowach ruszyłam w stronę samochodu, chłopak otwarł przede mną drzwi a później sam wsiadł.
Po chwili ruszyliśmy.

Weszłam do domu. Od razu pobiegłam do mojego pokoju i padłam na łóżko. Byłam wykończona. Cały czas zastanawiałam się czy uda mi się ujeździć ta klacz. I wtedy zauważyłam na nocnym stoliku list. Koperta była cała poplamiona i pognieciona. Wzięłam go nie było napisane od kogo wiec go otworzyłam. W środku było dość sporo kartek lecz coś przykuło moją uwagę. Była to mało bezowa koperta. Resztę papierów odłorzyłam na łurzko i otworzyłam mała kopertę. Była tam mała karteczka a na niej napisany :
Tu list był udarty, przeszukałam wszystkie papiery lecz nie znalazłam drugiej części.Po chwili zorientowałam się że w kopercie miał byc czek, lecz go również nie było. Przejżałam kolejne kartki na których były najróżniejsze sposoby ujeżdżania i przejmowania kontroli nad psychiką konia. Na następny kilkunastu stronach były opisane różne zioła i jak działają na konie. Jeszcze raz obejżałam kopertę w której to wszystko było. Wtedy znalazła datę napisana na odwrocie kartki 1999. Od razu skojarzywszy te datę, wtedy zmarł mój dziadek. Był zawodowym ujeżdżaczem i zaklinaczem koni. I wtedy do mnie dotarło że kiedy byłam tu kilka godzin temy koperty nie było, a jak wychodziłam z domu to zakluczyłam drzwi. Pospiesznie schowałam kartki do koperty, a kopertę do szuflady. Po cichu zeszłam na dół. Po cichu zacęłam sprawdzac salon i inne pomieszczenia czy aby na pewno jestem sama, przerażało mnie to że ten kto zostawił kopertę musiał jakoś wejść do domu. Kiedy przechodziłam koło pokoju gościnnego poczułam powiew wiatru. Ostrożnie weszłam do pokoju i przez szparę zobaczyłam że okno jest wybite. I wtedy usłyszałam kroki na schodach które się zbliżały. Ruszyłam do mojego pokoju, kiedy byłam już przy dżwiach ktoś uderzył mnie w głowę. Straciłam przytomność.

Anita cały czas mnie poganiała, chciała biec coraz szybciej na moim grzbiecie.  Zatrzymaliśmy się. Kłusem podbiegłem pod drzwi. Anita zeszła ze mnie i przywiązała do drzewka. Podeszła do drzwi i zapukała. <<puk, puk>> ;)

Drzwi same się otworzyły i ukazały nieprzytomna Kat.

Przerażona Anita wbiegła do domu i próbowała obudzić Kat. Nie udało się. Z trudem wzięła ją za ramiona i pociągnęła z domu. Położyła ją mi na grzbiecie, wsiadła i ponagliła mnie. Ruszył wolno z powodu drugiego ciężaru. Ruszyliśmy.

Kiedy odzyskałam przytomność zauważyłam że stajnie sie pali. Szybko zeskoczyłam za Banita i ruszyła co sił w nagach do stajni.

Kiedy byłam przed domem zauważyłam Jamesa siedzącego na schodach. Klacz która ujeżdżałam stała na wybiegu koło domu. Kiedy James zobaczył mnie o kulach zrobił wielkie oczy i spytała:
-Co cie sie stało?-wstał ze schodów. i obaj ruszyliśmy po Caroino.

Kiedy byłam przed domem zauwarzyłam że na schodach stoi jakaś skrzynka. Wzięłam ja do domu. Weszłam do mojego pokoju i postawiłam ja na podłodze. Zaczęłam przeglądać rzeczy które w niej były.

Było tam wszystko. Wtedy przed dom podjechał James. Wyszłam do niego i pomogłam wnieść do domu rzeczy które przywiózł.

Zanieśliśmy je do jego pokoju. Kiedy przynieśliśmy wszystko usiedliśmy na łurzku.

-Czas zająć się Carino i Rous-powiedziałem wstając.
-Ale jak ty zamierzasz to zrobić?-spytał z niedowieżaniem James. Wyszliśmy z domu.