Ja już tam jestem

Widząc, że z Furią coś się dzieje gwałtownie wyhamowałam. El bez problemu utrzymała się na grzbiecie. Stałam i obserwowałam towarzyszkę, podczas gdy nastolatka siłowała się ze mną. No cóż, ja jestem z przedziału stworzeń strasznie upartych, a z tym nikt nigdy sobie nie poradził.

Po raz kolejny próby zrzucenia mojej właścicielki zakończyły się porażką. Pogodziła się z tym, ale jednak chciałam stanąć i spokojnie się popaść. Tak też zrobiłam, obserwując spłoszoną Furię.

Chodziłam sobie stępem po padoku i czekałam, aż El się znudzi siedzenie na mnie. W pewnym momencie zatrzymałam się zniecierpliwiona. Stała i stałam, a ona nic. Stanęłam wysokiego dęba wierzgając przednimi kopytami. Gdy stałam na twardym gruncie ruszyłam galopem.

//Wiem coś o tym//

Prychnęłam z radością i ruszyłam kłusem za Furią. El z łatwością utrzymywała się. Często jechała nie trzymając mnie.

Zarżałam radośnie na widok źrebiąt.

Przypomniałam sobie, że dawno nie zrobiłam jakiegoś psikusa mojej pani. Czas najwyższy! Udałam, że chcę iść się popaść. Powolnym krokiem uszyłam, po czym stanęłam. Stałam, i stałam...i cwał! Z miejsca ruszyłam cwałem, a El nie przygotowana na taką ewentualność prawie spadła. Zbliżałam się do płotu, zwolniłam do galopu. W ostatniej chwili ostro wyhamowałam, aż w końcu spadła. Stanęłam wysokiego dęba i pobiegłam zadowolona. Zakwiczałam radośnie, gdyż El była cała w śniegu i śmiała się. Wstała i otrzepała się w śniegu, a ja odbiegłam kawałek i w dużej zaspie wytarzałam się. Śnieg skrzypiał pode mną, a gdy wstałam prawie cała byłam w śniegu. Pozwoliłam El podbiec do mnie, ale i tak nie mogła wsiąść. No chyba, że chce siedzieć w śniegu. Wytrzepała mnie, a gdy chciała wskoczyć na mój grzbiet odsunęłam się. Ganiałam się z nią, dopóki nie znudziło mi się to. Pozwoliłam jej wsiąść i podbiegłam do Furii i Carino.

Dawno nie widziałam Carino, a więc poszłam się przywitać. Pobiegłam galopem do ogiera i zarżałam z radością.

Wyhamowałam ostro, a El wypadła. Stanęłam koło niej i spojrzałam przepraszającym wzrokiem. Dziewczyna wstała i znów wsiadła na mnie.

El pogoniła mnie. Nie wiem do czego, ale ja poszłam w cwał. Wyprzedziłam Furię z łatwością i biegłam przed siebie. Pod nogami skrzypiał mi śnieg, a ja biegłam ile sił w kopytach

Ze zdziwieniem patrzyłam na Nessie i Furię. Stanęłam, a El wykorzystała to i rzuciła śnieżkę. Z kłusa przyspieszyłam do galopu. Ellie przez ten czas tworzyła nowe śnieżki i rzucała we mnie. Przystanęłam na chwilę, ale chyba za blisko mojej właścicielki, ponieważ już po chwili poczułam ciężar na grzbiecie. Ścisnęła mnie łydkami, a ja strzeliłam baranka i ruszyłam.

Ja nadal turlałam się w zaspie dziwnego śniegu. Potem poczułam uderzenie. Zobaczyłam El, która w ręku trzymała śnieżną kulę. Mierzyła we mnie i znów poczułam uderzenie. Popatrzyłam na moją pani, zarżałam głośno po czym stanęłam dęba. Tak z zadowolenia. Unikając tak jak Furia śnieżek biegałam wokoło. Czasami skręcałam, zawracałam, ale tak czy inaczej udawało mi się unikać kulek.

Do moich uszu doszedł dźwięk skrzypienia. Zahamowałam i podeszłam do Furii. Weszłam na kawałek zaspy i usłyszałam skrzypienie. Zdziwiona powoli się wycofałam, a jak byłam kawałek od zaspy pobiegłam w stronę El. Ta z kolei mnie uspokoiła i można rzec, że "wygoniła" od siebie. Pobiegłam z powrotem do zaspy i zniżyłam łęb. Tak samo zimy, tak amo biały. Ale dlaczego skrzypi? Postanowiłam wypróbować nową zabawę. Położyłam się i przeturlałam. Ponownie cała w śniegu. Biała świętość wciąż skrzypiała, ale ja nie zważałam na to. Zachęciłam Furię do zabawy, a El i Nessie jak widać już świetnie się bawiły.

Z lekka zniechęcona popatrzyłam na łaciatą klacz. Skoro jej się to tak podoba to i może mi się spodobać może? Wypróbowałam metodę Furii. Położyłam się na śniegu i porządnie wytarzałam. Rzeczywiście jest super! Wstałam i kłusem zaczęłam sobie biegać wokół padoku.
El uśmiechnęła się do Nessie i popatrzyła się na mnie.

Na to się nie dam! Pobiegłam żwawym cwałem i wnet wyprzedziłam Furię. Po chwili stanął przede mną płot i ostro wyhamowałam. Zarżałam zadowolona, bo wygrałam wyścig FURIĄ.
Ucieszona zaczęłam kłusować wokoło, a po drodze jeszcze skubnęłam Furię w łopatkę. Nie mogłam się po prostu oprzeć.